24. Połóg...

Witam Was!!!

Dziś przychodzę do Was z mniej ciekawą 

i przyjemną sprawą, a mianowicie połogiem.

Dziś mamy 15.03 i wierzcie mi lub nie, 

ale dopiero 13.03 przestałam (mam nadzieję) w końcu krwawić po porodzie, 

a jak wiecie urodziłam 22.01...

Jak wiadomo znowu sprawa jest indywidualna, bo każda z nas jest inna. 

Niestety jakiś czas przed ciążą dowiedziałam się, że mam mięśniaka macicy. 

Od czasu jak się o nim dowiedziałam do piątku 11.03 

kiedy to równe 7 tygodni po porodzie byłam na kontroli u gina 

owy mięśniak bardzo, ale to bardzo urósł. 

Poszłam tym razem do innego lekarza i do tego prywatnie. 

Na temat mojego lekarza bardzo zmieniłam zdanie, 

a dlaczego to to pominę bo akurat dla tematu jest to nieistotne.

We czwartek dzień przed wizytą u ginki zaczęło się ze mnie znowu mocniej lać 

i tak samo było w piątek. 

Mimo to lekarka dokładnie mnie zbadała. 

Mięśniak który urósł, w czasie ciąży był jeszcze większy... 

teraz będzie trzeba zająć się tą gadziną i go pozbyć. 

Niestety w dużej mierze on i to, że Maleństwo nie zawsze chce pierś 

znacząco wpłynęło na to jak długo i jak mocno po porodzie krwawiłam. 

Jeszcze w lutym gdy ostatni raz była u nas położna 

mówiłam jej o moich przemyśleniach, 

że krwawię i mam dziwne uczucie jakbym spuchnięta była czy coś takiego 

to wysłała mnie na oddział do gina. 

Tam lekarz bez zadawania zbędnych pytań powiedział, 

że 4tyg po porodzie skoro krwawię to to jest miesiączka. 

No i otóż nie. 

Żeby mówić o miesiączce po porodzie 

to między krwawieniami musi nastąpić przerwa minimum 2tyg. 

Jeśli nie ma tej przerwy to w dalszym ciągu należy to do krwawienia poporodowego. 

Z badań tj. morfologia krwi przeprowadzonych po porodzie wyszło, 

że znowu mam anemie, ale w szpitalu nikt na to nie zareagował. 

A ja głupia o tym nie pomyślałam, że znowu mogę mieć anemię 

tylko zastanawiałam się skąd bóle głowy, zawroty i mroczki w oczach. 

Niestety nawet zachwianie równowagi mi się zdarzało...

A teraz? 

Gdy przez 7tyg bez przerwy krwawiłam pewnie będzie jeszcze gorzej, 

bo jednak co dnia sporo krwi traciłam. 

Nowa lekarka przepisała mi od razu parę leków i skierowanie do szpitala 

jakbym nadal krwawiła. Na szczęście przestałam (i oby tak zostało)

Kolejne co to w przypadku porodu naturalnego, ból krocza. 

Niestety miałam pierońskiego pecha. 

W dzień wyjścia ze szpitala od razu się potargałam, 

więc ból był jeszcze większy. 

Po tygodniu miałam ściągnięte szwy. 

Poprucie podobno nawet ładnie się zagoiło. 

Po ściągnięciu szwów ból był mniejszy. 

Nie mniej pierwszy raz i to na poduszce mającej imitować poduszkę poporodową, 

usiadłam po ponad 2tyg i to też tak jakbym siedziała na szpilkach... 

niestety to jest bolesne i drażniące.

A teraz coś o czym się nie wspomina 

i gdyby nie ciekawość co mi dolega, nawet bym o tym nie wiedziała, 

że poród na to ma wpływ. 

Nadal żyłabym w przeświadczeniu, że to dotyka tylko starsze kobiety. 

Chodzi o wpadanie pochwy i macicy.

Podobno bardzo często dochodzi do tego przy porodach naturalnych. 

Jest to spowodowane nagłym parciem. 

Szyjka macicy jest za miękka i nie utrzymuje organów tak jak powinny być. 

Ćwiczenie mięśni Kegla podobno pomaga tego uniknąć 

oraz poporodowego nietrzymania moczu.

moja szyjka jeszcze nie jest taka jaka powinna być... 

macica też jeszcze nie jest taka jak powinna być i nadal się obkurcza.

mało to przez cały czas miałam dziwne wrażenie

jakbym miała w sobie pełnego tampona, który za chwile ma wypaść. 

Najprawdopodobniej takie dziwne wrażenie dają zrosty na szwach wewnętrznych, 

bo jako tako wszystko po porodzie wróciło już do siebie, tylko ja nie...

A właśnie za sprawą tego zaczęłam szukać informacji o wypadaniu różnych organów...

Wybaczcie tak dosadnego posta, 

ale niestety tak u mnie wyglądał połóg. 

Nie chcę niczego koloryzować, 

a jedynie podzielić się z Wami co przeszłam.

Mogłabym jeszcze napisać epopeję odnośnie karmienia piersią, 

a w zasadzie zmuszania chorego dziecka do ssania piersi, 

ale oszczędzę sobie tego, 

bo nie należy to dla mnie do przyjemności...

Jedno co w tej kwestii mogę powiedzieć, 

to to że pielęgniarki w szpitalach jak dokarmiają noworodki 

powinny mieć do tego celu odpowiednie smoczki 

tak aby przyzwyczajać je do tego iż muszą ssać pierś 

żeby im jedzonko leciało, 

a nie smoczki z dziurą jak krater wulkaniczny 

i mleko samo leci im do pyszczków, 

a ty potem sobie pluj w brodę, bo dziecko nie chce ci cycka ssać  :(

Dobranoc

no więc odnośnie ciąży i wszystkiego co z tym związane to chyba wsio.

Teraz będziemy opisywać swoje doświadczenia 

oraz to co testować będziemy i już testujemy  ;)